گل یاس پرطاووسی

یاس پرطاووسی

Spartium junceum

درختچه ای قوی و برگ ریز است. رشد طولی آن به 2-4 متر (7-14 فوت) و به ندرت به 5 متر(16 فوت) می رسد. ضخامت ساقه اصلی به 5 سانتی متر (2 اینچ) به ندرت به 10 سانتی متر و (4 اینچ) می رسد. دارای ساقه ضخیم نی مانند و به رنگ خاکستری سبز است. با برگهای کوچک و پراکنده که خزان دار نیز هستند، به طول 1-4 سانتی متر و عرض 2 میلی متر دیده می شود. روی برگ نرم است و زیر برگ دارای موهای بلندی است. برگها از ماه بهمن تا تیر ماه دیده می شوند. این برگها از اهمیت زیادی برخوردار نیستند. چرا که فتوسنتز این گیاه در شاخه های سبز آن صورت می گیرد (یک استراتژی برای صرفه جویی آب در آب و هوای خشک است). برگهای این گیاه زود خزان دار می شود. گل: در اواخر بهار و تابستان شاخه ها به فراوانی از گلهای زرد نخودی شکل به فواصل 1-2 سانتی متری هم قرار می گیرند. در اواخر تابستان لگوم ها( غلاف دانه) بالغ و تیره رنگ می شود و به اندازه 8-10 سانتی متری (3-4 فوت) می رسد. آنها پشت سر هم با ایجاد یک شکاف که قابل دیدن است باز می شوند و توسط والدین شروع به بذر افشانی می کنند. دمای اپتیمم برای گلدهی 18-12 درجه است. در طول فصل زمستان تا دمای 15- زیر صفر را نیز تحمل می کند

کمبود نور باعث افزایش رشد رویشی (علفی) و کاهش شدید گل دهی آن می گردد. در بهترین وضعیت به 6-4 ساعت نور در طول روز نیاز دارد.

این گیاه بطور کلی نسبت به خشکی مقاوت خوبی از خود نشان می دهد. به طور تجربی بهتر است فاصله بین دو آبیاری به نحوی باشد که سطح خاک کملاً خشک شده، رطوبت خود را از دست داده باشد. در صورتی که سطح خاک دائماً مرطوب باشد و خاک نیز از زهکشی مناسبی برخوردار نباشد، گیاه از قسمت طوقه و ریشه دچار پوسیدگی می شود.

بهترین نوع خاک، خاکی است که سبک و دارای زهکشی مناسبی بوده و رطوبت را به مدت طولانی در خود نگهداری نکند. طبیعتاً در صورتی که بافت خاک از شن و مقداری خاک برگ باشد برای رشد این گیاه بسیار مناسب خواهد بود.

4

8

5

35

10

55

5000