نگهداری از گل پامچال

پامچال

Primula vulgaris

گونه های متعدد پامچال بومی مناطق سرد و مرطوب هستند. این گیاهان به سرما مقاومند. در پاییز در دمای حدود 10 درجه سانتیگراد، جوانه های گل تشکیل می شوند. به طور کلی گلدان های پامچال در یک شاسی سرد به تدریج در زمستان به گل می نشینند.

اگرچه برخی از پرورش دهندگان وجود نور مستقیم آفتاب را تا دو ساعت پیشنهاد می‌کنند اما معمولا وجود نور مستقیم آفتاب در بهار به دلیل دمای مناسب هوا و گرم نبودن هوا به این گیاه آسیب وارد نمی کند و موجب رشد سریعتر آن می‌شود بنابراین وجود 6-2 ساعت از نور مستقیم آفتاب پیشنهاد می‌شود اما با فرارسیدن تابستان باید گیاه را از تابش نور مستقیم آفتاب در بعد از ظهر که دمای هوا نیز در حداکثر است محافظت نمود در غیر اینصورت گیاه رشد مناسب نخواهد داشت، گلها کم رنگ خواهند شد و می ریزند ، حاشیه و نوک برگها خواهد سوخت و حتی ممکن است در صورت شدت بالای نور و دما و بخصوص زمانی که در آبیاری آن غفلت شود از بین برود.

پامچال رطوبت را دوست دارد. بنابراین نباید خشکی بکشد و آبیاری آن باید منظم باشد. خشکی کشیدن این گیاه مساوی است با عدم گلدهی ، چروکیده و کوچک شدن برگها و سوختن حاشیه برگها و در نهایت از بین رفتن گیاه. البته این به معنی آبیاری بیش از اندازه گیاه نیست. آبیاری بیش از اندازه و باقی ماندن آب در بستر کاشت به مدت طولانی از جمله دلایل شیوع بیماری های قارچی و پژمردگی گیاه و از بین رفتن آن است.

بهترین خاک برای این گیاهان مخلوطی از یک سوم خاک باغچه (خاک لومی)، یک سوم خاک برگ پوسیده و یک سوم تورب است. پی اچ خاک نیز اگر حدود 6 باشد، رشد و نمو این گیاه بسیار رضایت بخش خواهد بود. به مخلوط خاک، سوپرفسفات به میزان معمول داده می شود. همچنین این گیاه نیاز به کودپاشی ازتی و پتاسی دارد. این گیاه در مخلوط خاک های معمولی که از تورب استفاده نمی شود، به شدت مبتلا به کمبود آهن می گردد. بنابراین استفاده از کودهای آهن دار به کرات توصیه می شود.

3

5

5

25

20

70

1000