نگهداری از گیاه لیندا / نخل دم اسبی

Beaucarnea recurvata

لیندا بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم، مجنون و آویزان و فنری است. ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند.

لیندا در بهترین زمان نیز به آرامی رشد می کند و ممکن است حتی در سایه نیز به رشد خود ادامه دهد. اما برای ادامه حیات و موفقیت در رشد به نور خورشید نیاز دارد. با تامین نور متوجه خواهید شد که برگ های گیاه رشد کرده و درخشان تر شده اند، پس نور بیشتر برابر با رشد بیشتر خواهد بود. برای نگهداری لیندا در آپارتمان باید مکانی را در نظر گرفت که نور مستقیم خورشید به جز ماه های تیر و مرداد روزانه چهار ساعت یا بیشتر در آنجا بتابد. در غیر اینصورت با فراهم نمودن نور مصنوعی که حداقل بیش از نور هشتصد شمع است با مدت 12 ساعت در روز استفاده کرد.

در پایه نخل لیندا ساقه ای متورم و بسیار ضخیم غده مانند وجود دارد که ظاهری چوبی داشته و مخصوص ذخیره سازی آب می باشد و در دوران خشکسالی از گیاه حمایت می کند .حداقل چند بار در ماه در تابستان یکبار در هفته گیاه باید آبیاری شود. لیندا می تواند تا یک سال آب را در پایه خود نگهداری کند بنابراین آبیاری بیش از حد منجر به نابودی گیاه خواهد شد. بهتر است رطوبت خاک پایین باشد و خاک گلدان در میان دو آبیاری کاملا خشک شود. در فصل رشد گیاه لیندا بهتر است آبیاری هر سه هفته یک بار انجام شود.

گیاه لیندا خاک لیمونی را دوست دارد. خاک لوم یا لیمونی که متخصصان برای رشد لیندا توصیه می کنند ترکیبی از خاک رس، شن و مواد آلی است. به طور کلی خاکی که پس از طغیان رودخانه ها در کنار آنها بجا می ماند خاک لیمونی نام دارد. این خاک معمولا در بیابان های مکزیک وجود دارد و بسیار سبک است. البته باغبان ها با روش های مختلفی، خاک ترکیبی تهیه می کنند. در صورت مشاهده پیت ماس و هوموس در خاک لیمونی، تعجب نکنید. این مخلوط دارای ارزش تغذیه ای بسیار بالایی برای رشد گیاه است.

10

30

7

22

10

50

400