سانچزیا

Sanchezia nobilis

درختچه Sanchezia یکی از خانواده Acanthus است. در فضای بسته ، به عنوان یک گیاه برگریز زینتی پرورش داده می شود. در این گیاه چند ساله ، بیشترین توجه را به خود جلب می کنند صفحات برگ آبدار از رنگ زمرد ، که با نوارهای لیمویی تماشایی تزئین شده اند. اگر بالا را کوتاه نکنید ، حتی در شرایط اتاق ، ارتفاع بوش می تواند به بیش از 100 سانتی متر برسد. سانچزیا در حال رشد سریع است. سالانه حدود هفت صفحه برگ جوان روی ساقه های چهار ضلعی شکل می گیرد. گلدهی در تابستان مشاهده می شود ، در معرض رطوبت و دمای هوا. گلهای لوله ای کشیده بخشی از گل آذین های سنبله ای هستند. در طبیعت ، این درختچه را می توان در قسمت گرمسیری کلمبیا ، اکوادور ، پرو یافت. علاوه بر این ، این گیاه از برزیل می آید. از آنجا بود که سانچزیا در قرن هجدهم به اروپا آورده شد. سانچزیا یکی از محصولات گرما دوست است. برای اینکه شاخ و برگ آن همیشه تماشایی باشد ، باید به رژیم صحیح دما پایبند باشید. در فصل گرم ، دمای مطلوب هوا برای بوش از 20 تا 22 درجه است. اگر اتاق گرمتر باشد ، این امر بر وضعیت بوته تأثیر منفی می گذارد: شاخ و برگ آن تورگور را از دست می دهد و پایین می رود.

غالباً ، گیاهان بومی مناطق استوایی به دلیل روشنایی نامناسب در شرایط داخلی رشد خوبی ندارند. سانچزیا می تواند در سایه رشد و نمو کند ، اما کمبود نور خورشید باعث از بین رفتن رنگ روشن شاخ و برگ گیاه می شود. آستانه پنجره با جهت شرقی یا جنوب شرقی برای بوته مناسب ترین است. واقعیت این است که به نور پراکنده زیادی نیاز دارد. اگر این گیاه در طاقچه جنوبی قرار دارد ، در هنگام ظهر باید از نور مستقیم خورشید محافظت شود ، زیرا ممکن است باعث سوختگی سطح شاخ و برگ شود. به هیچ وجه نباید سانچزیا را روی پنجره شمالی قرار دهید. این امر منجر به کشش ساقه ها ، کوچک شدن گل ها و همچنین از بین رفتن شاخ و برگ های تزئینی می شود (کم رنگ می شود و ممکن است نوارهای روشن کاملاً از بین بروند).

توجه خاص باید به رژیم آبیاری باشد. با وجود این واقعیت که این گیاه دوستدار رطوبت است ، باید مراقب آبیاری باشید. اگر خاک گلدان را خیلی زیاد مرطوب کنید ، می تواند منجر به راکد شدن رطوبت در سیستم ریشه شود که باعث پژمردگی گیاه می شود. کارشناسان توصیه می کنند که پس از خشک شدن لایه بالایی مخلوط خاک حدود 1 سانتی متر ، سانچزیا را آبیاری کنید. به طور معمول ، در فصل گرم ، هر 2 روز یک بار مخلوط خاک مرطوب می شود. در فصل سرما ، بوته به آبیاری کمتری نیاز دارد که به طور متوسط ​​1 بار در یک هفته انجام می شود.

اگر مخلوط خاک از کیفیت بالایی برخوردار باشد و از نظر ترکیبی برای پرورش چنین بوته ای مناسب باشد ، این امر باعث رشد هماهنگ آن می شود. اول از همه ، باید شل و بارور باشد. برای کاشت ، می توانید از یک مخلوط خاک معمولی استفاده کنید برای تهیه بستر در خانه ، باید ذغال سنگ نارس ، چمن و خاک باغچه و همچنین شن و ماسه را مخلوط کنید (1: 1: 1: 1). برای اینکه لایه زیرین شلتر شود ، با مقدار کمی آگروورمیکولیت ، اسفناگ خرد شده ، ورمیکولیت یا تراشه های آجر ترکیب می شود. از بستر نارگیل همچنین به عنوان ماده افزودنی استفاده می شود ، به همین دلیل مخلوط خاک بسیار سست و خوب زهکشی می شود.

3

7

10

32

15

80

500