شرایط نگهداری از گل پریوش

پریوش

Catharanthus roseus

گل پريوش گونه ای از جنس Vinca در خانواده Apocynaceae بومی ماداگاسکار است. این گیاه در بعضی مراجع با نام علمی Catharanthus roseus معرفی شده است و با عناوین پروانش,وینکاPeriwinkle, Sadabahar شناخته میشود. در بین گیاهان خودرو (وحشی) ،گیاهی در معرض خطر است. علت اصلی کاهش تخریب زیستگاه ها و سوختگی برای زمین های کشاورزی است. اما با این حال به طور گسترده ای در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری جهان کشت میشود کاربرد پریوش در فضای سبز بسیار است و در باغچه های حاشیه ای و یا طرحهای نامنظم کشت و کار می شود این گیاه کوچک همیشه سبز در حال رشد به 1 متر بلندی میرسد. دارای برگ ها بیضی شکل به طول 2.5 تا 9 سانتی متر و عرض 1 تا 3.5 سانتی متر به رنگ سبز براق میباشد.این برگ ها بدون کرک، با دمبرگ کوتاه به طول 1 تا 1.8 سانتی متر است که در یک زوج متضاد قرار گرفته اند. دارای گل سفید مایل به صورتی تیره با مرکز قرمز هستند ، با یک لوله ی پایه 2.5-3 سانتی متر و جام گل با قطر 2 تا 5 سانتی متر با پنج گلبرگ.میوه آن یک جفت از فولیکول به طول 2-4 سانتی متر و 3 میلی متر عرض است. دوره گلدهی این گیاه در تابستان است و از اواخر خردادماه تا اولین سرماهای پاییزه امکان پذیر است به خاك گلدانی لومی، آبیاری مرتب و كود مایع در هر ماه نیاز دارد. حداقل دمای قابل تحمل آن 10 درجه سانتی‌گراد می‌باشد.

اگرچه طیف نسبتا وسیعی از نور را تحمل میکند و گاهی مکان نیمه سایه نیز برای آن مناسب معرفی شده است، اما وجود نور مستقیم آفتاب حداقل به مدت 6 ساعت بخصوص زمانی که دما نیز در حد معتدل و مناسب باشد منجر به گلدهی فراوان این گیاه خواهد شد .در مکانهای کم نور ساقه ها بیش از اندازه بلند و علفی می شوند و گلدهی کاهش می یابد. مکان نیمه سایه بخصوص در طی روزهای گرم تابستان که دمای هوا بسیار گرم می شود، مناسب است.

صولا آبیاری منظم به گلدهی و رشد بهتر آن کمک می کند اما باید بدانید که گیاه پریوش نه تنها به خشکی خاک مقاوم است بلکه مرطوب بودن همیشگی بستر کاشت و آبیاری بیش از اندازه آنان در ابتدا موجب کاهش گلدهی و ریزش گلها و برگها و در نهایت موجب افزایش پوسیدگی ساقه ها و از بین رفتن گیاه خواهد شد. بنابراین بین هر دو نوبت آبیاری به گونه ای فاصله بگذارید که سطح خاک رطوبت خود را از دست داده باشد و خشک شده باشد. از طرفی خشکی کشیدن بیش از اندازه گیاه موجب سوختن نوک و حاشیه برگها، ریز شدن برگها و ریزش گلها خواهد شد.

نسبت به ترکیب خاک سختگیر نیست و می توان آنرا در مخلوطی از خاک معمولی باغچه + خاک برگ و یا خاک معمولی باغچه + کود پوسیده گاوی کشت کرد. حتی به گفته برخی از پرورش دهندگان بهتر است که حچم خاک معمولی را دو برابر حجم خاک برگ و یا کود پوسیده گاوی در نظر گرفت زیرا اصولا خاک غنی از مواد غذایی برای این گیاه مناسب نیست و منجر به عدم گلدهی آن می شود. البته کمبود بیش از اندازه مواد غذایی بخصوص عناصری مانند نیتروژن، آهن منیزیم و فسفر نیز منجر به زردی و ریزش برگها و عدم گلدهی آن می شود. پس بهتر است که اگردر زمان تهیه بستر کاشت از مواد غنی کنند خاک (همانند کود پوسیده گاوی ) استفاده نکرده اید در طی فصل رشد و بخصوص در بهار فقط ماهی یک بار از کودهای محلول برای تقویت گیاه استفاده کنید.

3

6

5

35

10

60

1500