پرورش و نگهداری از گیاه بابونه

بابونه

Anthemis ruthenica

بابونه گیاهی است یکساله و علفی که سرمای زمستان را به خوبی تحمل می کند. در مناطق معتدله علف هرز یونجه و ذرت است. بابونه در عرض جغرافیایی ۶۳-۶۴ درجۀ شمالی در سطوح وسیعی می روید.ریشۀ بابونه مخروطی شکل و کم و بیش سطحی است. ارتفاع ساقه متفاوت و بسته به شرایط محل رویش بین ۳۰-۸۰ سانتی متر می باشد. شرایط اقلیمی نقش عمده ای در رشد، نمو و حتی شکل گل دارد. چنانچه بابونه در زمین های شور و غیر حاصلخیز بروید گیاهانی بسیار کوتاه(به ارتفاع ۵ سانتی متر) با گلهای کوچک و ظریف تولید می کند. بابونه هایی که در این شرایط می رویند سالها واریته ای جداگانه( به نام سالینا) می دانستند و به علف مناطق شور( علف شور) معروف بود. پس از انتقال همان گیاه به شرایط اقلیمی مناسب ، گیاه به رشد و نمو طبیعی خود دست می یابدکه نشان دهندۀ تأثیر شرایط اقلیمی در رویش بابونه است.برگها بسیار منقسم ،باریک، کشیده و نیزه ای شکل یا سوزنی می باشند.گلهای بابونه در انتهای ساقه های اصلی و فرعی ظاهر می شوند و بصورت گل آذین کاپیتول می باشد

این گیاه نیز در طول رویش به نور کافی نیاز دارد. به طوری که بابونه از مرحلۀ تشکیل غنچه تا کامل شدن گلها به مقادیر زیادی نور محتاج است. گیاهانی که در سایه کاشته می شوند مقادیر بسیار کم اسانس و کامازولن خواهند داشت . تحقیقات نشان می دهد که نور سبب افزایش اسانس و کامازولن می شود.

بابونه قادر به تحمل خشکی است ولی در مرحلۀ رویش بذر و همچنین در مرحلۀ تشکیل ساقه به مقادیر مناسبی آب نیاز دارد. تحقیقات نشان می دهد که آبیاری گیاهان در مرحلۀ پنجه زنی ، عملکرد گل را به طور قابل توجهی افزایش می دهد.

بابونه گیاهی شورپسند(هالوفیت) است ، اگر این گیاه در مناطق شور کشت شود ریشه قادر است ۱۰ میلی گرم نمک در هر گرم ریشه ذخیره نماید. کشت بابونه در مناطق شور سبب کاهش عملکرد گل در مقایسه با گیاهان کشت شده در زمین های غیر شور می شود.بابونه در هر نوع خاکی می روید، ولی خاکهای سبک شنی همراه با مقادیر فراوان ترکیبات آهکی خاکهای بسیار مناسبی برای کشت بابونه است. PH خاک برای بابونه بین ۸/۴ -۸ مناسب است. تحقیقات نشان داده که بابونه را می توان در خاک های قلیایی با PH 9-2/9 نیز کشت کرد.

3

6

7

25

5

50

1500