پرورش و نگهداری از گیاه گل رنگ

گلرنگ

Carthamus tinctorius

گلرنگ گیاهی علفی، یکساله و به شدت منشعب است. ارتفاع گیاه به 30 تا 150 سانتیمتر می رسد. گلها زرد، نارنجی و یا قرمز رنگ هستند. هر شاخه یک تا 5 گل دارد. گلرنگ ریشه ای اصلی دارد که تا عمق زیادی در خاک فرو می رود. به صورت سنتی از بذرهای این گیاه برای تولید رنگ استفاده می شود. روغن بدست آمده از بذرها طعم دار و دارای رنگ هستند و از نطر تغذیه ای به روغن آفتابگردان شباهت دارد. از این گیاه در لوازم آرایشی و بهداشتی، آشپزی و تولید مارگارین استفاده می شود. دانه های آن به عنوان غذای پرنده نیز کاربرد دارد. دو نوع گلرنگ وجود دارد: یک نوع آن مونو اسیدهای چرب غیر اشباع ( اولئیک اسید) زیادی دارد و نوع دیگر پلی اسیدهای چرب غیراشباع( لینولئیک اسید) بالایی دارد. معمولا نوع اول که کمتر از روغن زیتون اشباع شده است، استفاده می شود. نوع دوم بیشتر برای نقاشی کاربرد دارد. گلرنگ حاوی مقادیر بالاتر لینولئیک اسید می تواند پروتئین adiponectin را افزایش دهد. این پروتئین می تواند میزان گلوکز و شکستن اسیدهای چرب را تنظیم کند.

این گیاه باید در طول روز در معرض مستقیم آفتاب قرار گیرد تا گل دهد

گلرنگ به علت دارا بودن ريشه عميق قادر است رطوبت را از اعماق 4-3 متري خاك جذب نمايد ، اما بايد توجه داشت كه اين گياه به آبياري بيش از حد در اوائل رشد حساس است. گلرنگ در زمان رزت به کم آبی مقاوم است ولی در طول دوره رشد یعنی از زمان ساقه دهی تا به گل نشستن کمبود آب باعث کاهش رشد و عملکرد می شود .

گلرنگ به خاکهای نسبتا حاصلخیز، عمیق و خاکهایی که ظرفیت نگهداری آب آنها زیاد باشد نیاز دارد. گلرنگ در هنگام گلدهی تحمل شوری خاک را ندارد.

3

6

5

35

5

50

2000